از سال 1925 و در کنفرانس تجارت اسلحه در ژنو، که براي نخستين بار و در راستاي اهداف و منافع دولت هاي اقتصادي و بزرگ که خليج فارس به عنوان يک درياي آزاد معرفي شد تا کنفرانس سوم حقوق درياها درخصوص درياهاي بسته و نيمه بسته، رويه حقوقي و بين المللي واحدي وجود نداشته است. ماده 122 کنوانسيون 1982 حقوق بين الملل درياها در اين خصوص آورده است: از لحاظ اين کنوانسيون درياي بسته و نيمه بسته به معناي يک خليج، حوزه رودخانه يا دريايي است که به وسيله دو يا چند دولت احاطه و از سوي يک معبر باريک به .